[Klassieker] Het eerste spel

Link
Auteur = Jobro

Eerste lynch + lunch

Het is 10:00, alle burgers verzamelen zich op het dorpsplein. Er word iemand, aan kettingen geketend, naar de plaats van de beul toegebracht. De beul draagt een masker, gele oplichtende ogen kijken iedereen aan. Een paar mensen kijken niet. De beul pakt zijn geweer en mikt met een goed gemikt schot op de borst van King Boo. Levenloos valt hij neer. Er stapt iemand uit de kring - niemand weet wie het is - en zegt "Mensen, jullie zijn meedogenloos!! Jullie hebben onze Cupido om zeep geholpen! Iedereen kijkt de persoon raar aan. Hij heeft een briefje in zijn hand. Van Het Medium, luidt het briefje. De mensen kijken elkaar aan... Er slaan een paar mensen de hand voor hun mond en sommigen grinniken. Opeens rent fortunos uit de kring in de richting van het centrum.

Iedere burger gaat naar de kroeg om de rare gebeurtenissen te bespreken. Daar komt fortunos binnen. Buiten adem schreeuwt hij door de kroeg: "Ik kan Geheimaccount nergens vinden!" De mensen kijken hem verschrikt aan. De burgemeester zegt "Kom, dan gaan we hem zoeken!" Fortunos en de burgemeester lopen weg.

Na een tijdje komen ze terug, allebei diep bedroefd. De meesten voelen de bui al hangen. Fortunos recht zijn hoofd en zegt luid: "We hebben net het lijk van Geheimaccount gevonden, met een briefje ernaast... hij was medium! Vanaf nu zullen we niet meer achter de identiteit komen van ons lijk, dus zal de heks dat ook niet meer weten... (De ziener mag uiteraard nog steeds verdergaan met het "Zien" van identiteiten)

Nu recht de burgemeester zijn rug en zegt: "Ik wil dat iedereen een weerwolf aanwijst, het moet genoeg zijn met die moorden. Vanavond - ook al heeft nog niet iedereen gestemd - word om 18:00 iemand door de beul van kant gemaakt."

Een lynch en het schot van de Jager

De dorpelingen verzamelen zich op het dorpsplein. Een aantal mensen staan met knikkende knieën naar de executieplaats te kijken. Na een goede inspectie blijken het JET en TheMitch te zijn. De burgemeester ziet het en zegt lachend: "Hou toch op met bang zijn, jullie zijn allebij - er valt een diepe stilete - NIET gekozen!!" De opluchting valt vanaf hun gezicht te lezen en beginnen allebei te lachen. TheMitch rent naar JET toe en samen omhelzen ze.

De burgemeester geeft een teken. Er komen 3 mannen door een steeg heen gewandeld. De middelste is geketend en heeft een masker op. Er valt een doodse stilte. De man of vrouw - niemand weet wie het is - word op het podium gegooid. Eén van de mannen trekt de kap af: en iedereen kijkt naar het gezicht van Broeder! TheMitch slaat een hand voor zijn mond en slaakt een gil: "Neeeeee!!". Er klinkt een schot en Broeder schreeuwt zijn laatste woorden: "AAAAARRGH!". De burgers kijken elkaar aan... Was dit de schreeuw van een burger of weerwolf? Zullen ze het ooit te weten komen?

TheMitch wankelt op zijn benen en zijn ogen vallen half dicht. Alle burgers zien dat zijn einde nabij is. Niemand rent naar hem toe. Iedereen kijkt angstig naar hem. Want TheMitch heeft een groot jachtgeweer bij zich en richt het op... Wie gaat TheMitch neerschieten?

...

TheMitch richtte zijn jachtgeweer op 626b, en ook die gaf een luide schreeuw. Samen zakten ze in elkaar, TheMitch met een glimlach op zijn gezicht, 626b met totale verbijstering.

Herleving van de Heks
Alle dorpelingen zitten versuft in de kroeg. Niemand praat. Er is geen feest. Hun halve moord is uitgemoord door die beul en door de weerwolven. Ze weten niet eens hoeveel weerwolven zijn. Er staat een man op, schuif zijn kruk naar achter en loopt naar de uitgang. Niemand kijkt. Het enige licht komt uit de ramen: De volle maan schijnt naar binnen. Ergens klinkt het geluid van een huilende wolven. Iedereen houd zijn adem in. Ze horen voetstappen! De man bij de deur loopt verschrikt achteruit als hij merkt dat er iemand naar de uitgang loopt. Iedereen kijkt verstijfd naar de deur. De kruk gaat omlaag, en langzaam, met veel gekraak gaat de deur open. Eerst lijkt het of er niemand binnen komt, maar dan komt een lange schim naar binnen. Blauwe ogen zijn te zien op haar gezicht, meer niet. Er klinkt weer gehuil van een wolf. Zou de hele herberg uitgemoord worden door deze weerwolf? De mensen voelen al bijna hun laatste ademtocht uit zich komen. De schim stapt in het maanlicht. Haar gezicht zit vol pleisters en ze loopt op krukken. Een paar mensen kijken verbaasd: wat is hier aan de hand? Opeens springt er iemand op: "GEHEIMACCOUNT!!!, Je leeft weer!" De kroeg begint te juichen, hun medium is terug. De tranen springen hen in de ogen. De man loopt naar geheimaccount toe en geeft haar een hand om te kijken of ze wel echt is. Het gezicht van Geheimaccount vertrekt zich van pijn, maar zij zegt niks. "Hoi allemaal!" zegt ze. Achter in de herberg zit één iemand, en denkt "Gelukt!"

Lunch Hina Kagiyama
Iedereen loopt te rennen naar het dorpsplein. Vele hebben nog briefjes in hun hand die ze nog snel in de bus stoppen. Op het plein verzamelt het hele dorp zich. De klok slaat 10 uur. Velen kijken rond... Waar is fortunos?Verschrikt kijken mensen elkaar aan. Het zal toch niet... Hijgend komt fortunos de steeg uitrennen. De opluchting galmt over het dorpsplein. Al hijgend loopt hij het podium op. Mensen slaan hun hun hand voor hun mond: dit is een belediging voor de burgemeester! Hij begint met praten in de microfoon. "Ha-allo dorpsbewoners," zegt hij. "De burgemeester is hier niet zoals jullie zien. Ik heb net gekeken in het gemeentehuis, maar daar is Hina Kagiyama niet. Ik kon hem nergens vinden, tot ik in het stadspark kwam. Ik vond hem tussen de struiken." Veel mensen kijken angstig... wat moeten ze zonder burgemeester? "Ik vond ook twee briefjes" vervolgde fortunos. "Eén met de tekst:"

"Onze mede-burger Hina Kagiyama,
Zijn stem telt twee keer mee.
Dat kan later nog eens lastig worden,
Dus doden wij hem snel en gedwee."

"En ik vond nog een briefje, beschreven met bloed, daarin zat de burgemeesterketting in gewikkeld:"

Hierbij draag ik mijn burgemeestersschap over aan Michelangelos!

Michelangelos begon verbaast te kijken. Hij? Hij schuifelde naar het podium. Fortunos gaf hem de ketting. Hij pakte hem aan en deed hem om zijn nek. Zijn handen richtte hij op. Het dorp begon te klappen, uit vreugde, en uit verdriet. Daarna liepen ze allemaal naar de grote muur en begonnen de briefjes te lezen:

hina doet verdacht, fortunos doet verdacht, broeder doet verdacht,
IK KAN HET NIET MEER AAN!!!!!! WAAAAAAAAAAAAAAH!!!!!!!!!!!!!!!!!

3 van ons zijn verraders.. Wie dat zijn? Ik heb wel een vermoeden

Als de weerwolven hebben afgesproken dat ze op dezelfde persoon stemmen als burgemeester,dan zou dat kunnen betekenen dat zowel de burgemeester als de personen die op hem hebben gestemd een weerwolf zouden kunnen zijn.

Geheimaccount staat op en loopt naar het stadspark.
Even later komt ze weer terug, met de conclusie dat Hina Kagiyama een burger is.

Lunch Fortunos

"Fortunos,
Het lot is je niet gezind.
De wolven zullen om je huilen,
bij de volle maan en harde wind."

Lynch Nmaster

De bel luidde op het dorpsplein. Er kwam een handjevol mensen naar het plein, geen enkele toonde emotie. Hun kennissen en vrienden waren uitgemoord, het halve dorp bestond uit een begraafplaats. Ergens in de verte klonk vuurwerk. Het was geen "Happy New Year" voor hun: het was een Bad new year. Niemand had daarom vuurwerk gekocht, behalve Nmaster. Hij lachte de hele dag lang, gooide met rotjes naar de overgebleven mensen, maar na een tijdje stopte hij: niemand gaf hem aandacht. Hij trok zich die middag terug in zijn huis en ging zijn overgebleven vuurwerk tellen voor die nacht.

Die avond ging Nmaster weer naar buiten. Hij had wat vuurwerk in zijn hand. Ineens sprong er een man met een zwarte muts over zijn hoofd uit een donkere steeg. Nmaster gilde. De beul pakte razendsnel zijn vuurwerk af en propte een rotje in zijn mond. Nmaster voelde het leven uit zich glijden. De beul keek vrolijk toe: hij had zijn vuurwerk voor dit jaar afgemaakt. Hij lachte en zei: Tja, de dorpsstemming heeft jouw gekozen.

Een paar uur later kwam de rest van het dorp er achter waar Nmaster was: Geheimaccount ging naast hem zitten, streek over zijn voorhoofd en zei:
Nmaster was een burger!
Het dorp slaakte een zucht: wéér een burger minder...

Eindverhaal
Het laatste handje burgers verzamelde zich op het dorpsplein. Ze waren moe. Eén nacht hadden ze nog plezier gehad, oudjaarsavond. Het mooie vuurwerk had ze een sprankeltje hoop gegeven, maar langzamerhand was het alweer weggeëbd. Op het plein begonnen de burgers te tellen: er waren nog 2 mensen over. Geheimaccount,, Kaz. Michelangelos en JETwas nergens te bespeuren...

Langzaam liepen ze naar het gemeentehuis, bang wat ze er zouden aantreffen. In de keuken van het gemeentehuis stond iets met bloed geschreven: het was niet te lezen... Geheimaccount begon bezig met het ontcijferen van de tekst... Misschien gaf het een hint voor de weerwolven? Ze zeiden geen woord. Kaz liep naar boven toe en slaakte een kreet. Hij had het opengereten lichaam van Michelangelos gevonden. Een briefje lag ernaast:

"Onze nieuwe burgemeester,
Lang regeerde hij niet.
Hij is jong gestorven,
Wat een groot verdriet."

Geheimaccount rende snel naar boven: ze begon het lichaam af te speuren en sloeg daarna een hand voor haar mond. "Dit is geen gewone burger", zegt ze. "Het is een HEKS!. De schreeuw schoot uit haar mond en ze boog over hem neer. Dus Michelangelos... had haar weer levend gemaakt? Ze barstte in snikken uit. Het lichaam pakte ze op en bracht het naar buiten. De rest van de nog niet opgegeten dieren begonnen ook achter hun aan te lopen: ze vormden een stille stoet naar het stadspark. Een van de honden begon een diepe kuil te graven, de katten zochten naar bloemen. Langzaam liet Geheimaccount het lichaam in het gat glijden: de honden maakte het gat weer dicht en de katten legden er bloemen overheen. Iedereen liep weer weg van het graf, behalve Geheimaccount. Die zat er verslagen bij.

Na een half uur kwam Kaz terug. Kaz zei: "Het is al laat!" Geheimaccount keek hem neidig aan en zei: "Eén van ons gaat vandaag dood en gaat gezellig naast Michelangelos liggen"

Geheimaccount liep terug naar het gemeentehuis. De tekst in bloed meldde: "Geheimaccount word de nieuwe burgemeester".

Langzaam drong het tot Geheimaccount door: Zij was de nieuwe burgemeester! Maar waar was JET?

De heks had JET vannacht een dooddrankje gegeven: Het flesje lag naast zijn lichaam. Geheimaccount boog over hem heen en mompelde: "Ziener".

Alleen zij en Kaz waren nu nog over. Dus moest Kaz wel een weerwolf zijn... Met knikkende knieën liep ze naar het huis van de slager toe: en pakte een slagersmes. Ze liep langzaam naar de deur van het huis van Kaz toe... En werd toen vastgepakt. Ze slaakte een kreet en keek achterom. Daar stond Kaz, met boze ogen keek hij haar aan. Hij pakte haar vast en bracht haar oor tot zijn mond: "De weerwolven gaan overwinnen" glimlachte hij. Geheimaccount zag ergens bij de fontein is glinsteren: Het zilveren geweer van de burgemeester!

Kaz schrok van de onverwachte beweging en liet haar los. Geheimaccount begon te rennen naar het geweer, maar Kaz herstelde zich snel en rende ook naar het geweer toe. Hij versperde haar de weg: Hij was toch sterker. Maar... Geheimaccount was slimmer en ze bukte en rende tussen de benen van Kaz door. Hij keek heel erg verbaasd en keek om. De zon was bijna onder.. nog 2 minuten. Hij moest nog 2 minuten rekken. "Geheimaccount, ik bén geen weerwolf!" Zei hij. "Je wilt toch niet de laatste burger om zeep helpen?" Nog 1 minuut... Geheimaccount keek hem aan: "Je bent een weerwolf, anders was Michelangelos deze nacht niet vermoord..." Opeens slaakte Kaz een gil, zijn kleding sprong uit elkaar en zijn mond kwam vol met scherpe tanden. Geheimaccount schrok zich een hoedje toen de bek van Kaz recht op haar af kwam. Maar op het allerlaatste moment haalde ze de trekker over. Midden in de lucht verstijfde het lichaam van Kaz. In zijn ogen was zijn laatste blik af te lezen: Geheimaccount met een geweer en een kogel recht door zijn keel. Hij viel neer. Geheimaccount blies de rook van het geweer. Ze was de burgemeester van dit nieuwe dorp: en hopelijk kon zij het beloofde buurthuis nog bouwen wat Hina beloofd had. Ze was moe, ging naar haar huis en voor het eerst sinds dagen was het die nacht stil: zo stil, dat ze meteen in slaap viel.

Alle dode burgers kwamen kijken bij haar bed, ze waren blij dat ze zo sterk was geweest om hun dorp te redden...